İşve ile ile neşe ile
İçten gelen huşu ile
İşve ile ile neşe ile
Candan gelen huşu ile
Birde gönül kuşu ile
Haydi Mevla’ya gidelim.
Uyumayın gün doğarken
Uyanalım sabah erken
Hep pür neşe Allah derken
Haydi Mevlâ’ya gidelim.
Seherlerde Allah derler
Aç mı kalır zikredenler?
Kendini O’na verenler
Haydi Mevlâ’ya gidelim.
Gideriz de biz Mevlâ’ya
O gelmez mi bize gûya
Bu tatlı bir güzel rûya
Haydi Mevlâ’ya gidelim.
Ah bu gönlüm ey can uyan
Sen o yare her dem dayan
Kul Ahmed’im ey can uyan
Sen o yare her dem dayan
Her şey oldu âyân beyân
Haydi Mevlâ’ya gidelim.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Mehmet Baba geldi bize
Giriverdi gönlümüze
Otururduk hep diz dize
Bak dokundu gönlümüze.
Giden geri gelir mi yar?
Gönlümüzde hep yeri var
Her yerlerde seni arar.
Gece gündüz seni anar.
Ahmed’ini bi sevindir
Elbet daim mülk senindir
Senden başka kimsenindir
Ona malik hiç değildir.
Ancak senden isteriz biz
Merhametin bize sonsuz
Senden alıp hamdederiz
Senin ile seviniriz.
Bu gün böyle geçti dostlar
Yaşanacak ne günler var.
Ömrümüze bereket yar
Durmaksızın senden yağar.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Ya "Muhammed"diyelim
Güzel adın analım
Her murada erelim
Salat selâm edelim
Sallallahu aleyhi
Vessellem ya Muhammed
Vessellem ya Muhammed
Ağlayanda gülende
Göz yaşını silende
O’nun adın duyanda
Sâlât selâm edelim
Sallallahu aleyhi
Vessellem ya Muhammed
Vessellem ya Muhammed
Gül koklayan gül kokar
Gülün gülüne bakar
Seherlerde her dem yar
Salat selâm edelim
Sallallahu aleyhi
Vessellem ya Muhammed
Vessellem ya Muhammed
Sâlât selâm okuyan
Cümle dil eder beyân
Olur ona hep âyân
Salat selâm edelim
Sallallahu aleyhi
Vessellem ya Muhammed
Vessellem ya Muhammed
Daim okuyanda hem
Kişiyi basar kadem
Gece ve gündüz her dem
Salat selâm edelim
Sallallahu aleyhi
Vessellem ya Muhammed
Vessellem ya Muhammed
Ahmet’in bu sözleri
Mest eder ya bizleri
Yaş doldurur gözleri
Salat selâm edelim
Sallallahu aleyhi
Vessellem ya Muhammed
Vessellem ya Muhammed
* * *
Ahmet Kuloğlu
Aşık olmuş güle bülbül
Zaten âşık bülbüle gül.
Allah Allah derde bülbül.
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.
Seher vakti öter erken
Cümle kurt kuş Hû Hû derken
Şu gafiller hep uyurken
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.
Gülle bülbül buluşurlar
Kimbilir ne şöyleşirler
Durmaz Hakkı konuşurlar
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.
Gül kokalım Hak ötelim
Hakkı bizde biz bilelim
Çeşmimizi hep silelim
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.
Kul Ahmed’im şimdi n’apsın
Durmasın hiç gönül yapsın
Gül bağına hemen gitsin
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Dertli Dertli Ne Ötersin?
Dertli dertli ne ötersin,
O şen bağın viran m’oldu?
Tek tek yolup tüleklerin,
Kanadını kıran m’oldu?
Böyle feryât ne edersin
Söz veripte cayan m’oldu?
Dağlarına güvendiğin
O memleket boran m’oldu?
Deli deli ne gülersin
Senin halin soran m’oldu?
Tüm hayırlı rüyaların
Daim şerre yoran m’oldu?
Sana tiran diyenlerin
Bugün hepsi tiran m’oldu?
Beni böyle hep yorarsın
Şu gönlünü kıran m’oldu?
Ah be gönlüm ne bilirsin
Yüzün gülen küfran m’oldu?
Sana bühtan edenlerin
Daim sonu hüsran m’oldu?
Tiran=Diktatör
Küfran=Nankörlük
Bühtan=İftira,kara çalma
* * *
Ahmet Kuloğlu
Ey Can Sultan Resulallah
Çağırdın da geldik bizi
Sevindirdin hepimizi
Sana çevir gönlümüzü
Ey can sultan Resullah. ( S.A.V)
Resulallah Resulallah
Ey can sultan Habiballah
Sonsuz selâm hazretine
Hamdolsun yar davetine
Sığınalım gölgesine
Ey can sultan Resullah. ( S.A.V)
Resulallah Resulallah
Ey can sultan Halilallah
Gözümüzün ışığısın
Gönlümüzün aşığısın
Aşıkların maşuğusun
Ey can sultan Resullah. ( S.A.V)
Resulallah Resulallah
Ey can sultan Nebiyyallah
Sen canların cananısın
Gönüllerin sultanısın
Yaranımın yaranısın
Ey can sultan Resullah. ( S.A.V)
Resulallah Resulallah
Ey can sultan Safiyyallah
İşte geldik gidiyoruz
Kusurluyuz biliyoruz
Affımızı diliyoruz
Ey can sultan Resullah. ( S.A.V)
Resulallah Resulallah
Ey sultan Nurearşillah
Kul Ahmed’in neler yazar
Kimler okur kimler bakar
Bülbül olup gene şakır
Ey can sultan Resullah. ( S.A.V)
Resulallah Resulallah
Ey can eminevahyillah
2019 ŞUBAT UMRESİ ESNASINDA
VE MEDİNE’DEN MEKKE’YE GİDERKEN YAZILDI.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Yine düştün bak dilime
Şeker misin? Bal mısın?
Yapışmışsın şu dilime
Şeker misin? Bal mısın?
Senin kokun her yerlerde
Hem de şifa her bir derde
Şu güllerde çiçeklerde
Yaprak mısın? Dal mısın?
Alttan,üstten,sağdan,soldan
Önümüzden,arkamızdan
Tatlı tatlı ılık esen
Meltem misin? Yel misin?
Aşıklara pazar olmaz
Dilim senden bizar olmaz
Söyleyende hiç yorulmaz
Ağız mısın? Dil misin?
Mehmet Baba her dem bize
Derman olup derdimize
Gece gündüz yetip bize
Bir el misin? Kol musun?
Kul Ahmed’in düştü dile
Sana olan aşkı ile
Dilbaz olmuş şu bülbüle
Sen bağ mısın? Gül müsün?
* * *
Ahmet Kuloğlu
Başımızın dili ile
Çağıralım Allah diye
Alışınca gönlümüzle
Çağıralım Allah diye
Gönlümüzde yeli ile
Peygamberin gülü ile(S.A.V.)
Mehmet Baba dili ile
Çağıralım Allah diye
Ölümüzle,dirimizle
Gelip geçen erimizle
Dahi yüce pirimizle
Çağıralım Allah diye
O nurunun seli ile
Ya Hazreti Ali ile
Muhammed’in dili ile(S.A.V.)
Çağıralım Allah diye
İçimizden gele gele
O’nun adı düşsün dile
Biz Allah’ı Allah ile
Çağıralım Allah diye
Kul Ahmed’im işte böyle
Çağıralım Allah diye
Allah,Allah,Allah diye
Çağıralım Allah diye.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Ey sevgili, ey gözümün nuru yar
Gönlümün ta içinde bir yerin var
Oradaki yerde hep sen hep sen var
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.
Sensin benim herşeyim,tek neşem sen,
Gündüzüm sen,gecem sensin düşüm sen,
Evvelimde ahirimde mutlak sen.
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.
Ömrümüzün baharında ayrıldın
Zannederdik gitmez bâkî kalırdın
Gitmedi yar içimizden bu sızın
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.
Kadın erkek,ihtiyarı,sabisi
Yücelmişi,akıllısı,delisi,
Bıraktığın şu binlerin hâmîsi
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.
Ah bu gönlüm seni özler daima
Mazhar ola her dem her dem affına
Çekiveren bizi kendi safına
Bir sen varsın,tek sen varsın,hep sen var.
Sabi=Küçük çocuk
Bakî kalmak=Kalıcı,ölümsüz olmak
Hâmî=Destek olan,koruyup kollayan
Mazhar olmak=Ulaşmak,ermek.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Nesf elinden bizar olma
Nefsin senden bizar olsun
Bu hâllere düçar olma
Nefsin senden bi zar olsun.
Nefsin senden bi zar olsun.
Nefs emrine gel sen girme
Gece-gündüz fırsat verme
Acıma ha bin üstüne
Nefsin senden bi zar olsun.
Nefsin senden bi zar olsun.
Otur kalkma hiç üstünden
Rücu etsin de aslından
Tamam desin bezsin senden
Nefsin senden bi zar olsun.
Nefsin senden bi zar olsun.
Kaçacak bir yer arasın
Duvarlara vursun başın
Bi müslüman neymiş görsün
Nefsin senden bi zar olsun.
Nefsin senden bi zar olsun.
Hülyalara derin dalsın
Günlerini bir bir saysın
Bir kurtulsam şundan desin
Nefsin senden bi zar olsun.
Nefsin senden bi zar olsun.
Kul Ahmed’im sende böyle
Nefsin ile mücadele
Her dem her dem et sen hele
Nefsin sana tabi olsun.
Nefsin sana tabi olsun.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Mehmet baba ey nazlı yar
Gönlümüzde sevdası var
Etmedi ki hiç bir azar
Ettiği hep tatlı nazar
Yaparız hep sevmiş gibi
Bizimkisi sevgi dibi
Ancak candan sevmiş gibi
Himmet eder o sahibi
Gerçek sevmiş olsak varya
Bizi eder koca derya
Derya neki,neki derya
Ummanlara döndürür ya.
Sevelim birbirimizi
Biz seni yar sen de bizi
Hasedinden dövsün dizi
Görenler hep ikimizi
İşte sevmek böyle dostlar
Ne söylerse eyvallah yar
Bunu ancak seven anlar
Sevdiğini üstte tutar
Ahmet kulun sever seni
Ne kadar da olsak deni
Batsa bile hep dikeni
Birde seni çok seveni.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Evimize neşe gelsin
Gündüz gelsin gece gelsin
Her dem tüten baca olsun
İyicene bir hâl gelsin
İremlerden bir yol gelsin.
Huzur gelsin bir gül gelsin.
Bereketi eksilmesin
Biraz da artsın bol gelsin
Ümmed-i Muhammed’e yar (S.A.V.)
Lütfi ihsanından gönder
Kullarını bir sevindir
Lütfi keremden bol gelsin
Halimizi bir yatıştır
Halkımızı bir gülüştür
Hep iyilikte yarıştır
Cennetinden bir yel gelsin
Ahmet söyler ya bunları
Tasa,gam,keder yönleri
Gidersin de yâr BUNları
Hep kanat gersin,kol gersin.
İREM=Cennet.
İHSAN=İyilik etme,bağışta bulunma.
KEREM=Cömertlik.
BUN=Sıkıntı.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Daha sen bu yolun başındasın
Uzun ince de zor bir yoldasın
Şimdi yirmiiki yaşındasın
Nerden baksan seksen görünürsün
Unutmadın zaten sen hiç beni
Ne de sana iyilik edeni.
İşte seçtiler bu yüzden seni
Bu yaşta geçtin ya sen sekseni.
Soranlara seksen kûsur dersin
Halbuki hiç böyle göstermezsin
Sen bir ayna gibi değil misin?
Bakanlar kendini bir seyretsin.
Seksen yaşa gelmek güzel amma
Onun hakkını sen ver daima
Hamdedesin evlat sen Hûdâ’na
Gece-gündüz,yaz-güz an daima.
Kul Ahmet koymuşlar ya adını
Duyan duyar senin feryâdını
Seksen yıllık yoldan duyar seni
Sen demeden bilir de derdini.
Serasker=Komutan
* * *
Ahmet Kuloğlu
Gece-gündüz dost dost diyen yarenler
Yüce Hakk’ın Cemâlini görenler
Bu haliyle nurlara gark olanlar
Allah sizi böyle naçar koyar mı?
Alışmışsın yüce cemâl görmeye
Görüp görüp nice menzil ermeye
Menzillerde zevk-u sâfâ sürenler
Şöyle bir an nazar ile doyar mı?
Gel güzelim Hakk’a vuslat edelim
Hak yanında Hakk’ı ispat edelim
Girip çıkıp Hak yanına varanlar
Sencileyin gelen-geçen sayar mı?
Varsın kalsın gerideki emeller
Onu taşır heveslenen hamallar
Emelini üç paraya satanlar
Buralarda hiç ayağı kayar mı?
Bu gönlüm sen mi söylersin bunları,
Çağırırda Hakk’a nice canları?
Gel gel diye seraskerlik edenler
Böyle canı ortalara koyar mı?
AHMET GÖÇER
Dost=Allah
Yaren=Allah’ın arkadaşları
Nura gark olmak=Nura boğulmak
Menzil=Hedef
Nazar=Bakış
Vuslat=Kavuşma
Sencileyin=Senin gibi
Hamal=Yük taşıyıcı
Serasker=Komutan
* * *
Ahmet Kuloğlu
Öldü desem öldü değil
Kaldı desem kaldı değil
Ciğerparem yandı gitti
Çağıranda geldi değil.
Ah ne desem yalan oldu
Ümitlerim talan oldu
Ciğerparem yandı gitti
Adım şimdi falan oldu.
N’olaydı da gelsen şimdi
Gözyaşımı silsen şimdi
Ciğerparem yandı gitti
Hep yanımda olsan şimdi.
Kuloğlunun kalem yazar
Kaderdeki olan yazar
Ciğerparem yandı gitti
Ben ne kadar silsem yazar.
Üzülmek sırası değil
Yüzünün karası değil
Ciğerparem yansa gitse
Ağlamak çaresi değil.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Bu dergâhın dervişleri
Hakk’ı anmak hep işleri
Gelişleri gidişleri
Hakk’ı anmak hep işleri
Gel kardeşim gel sende an
Gaflet uykusundan uyan
Onlar gibi Hakk’a dayan
Hakk’ı anmak hep işleri
Hakk’ı anmak güzel amma
Aman nefsine aldanma
Yan gelip yatarlar sanma
Hakk’ı anmak hep işleri
Hakk’ı anar iken derviş
Bak nefsini yere sermiş
Bunu nasıl becermiş?
Hakk’ı anmak hep işleri
Sen de anmak ister misin?
Gönül kiri siler misin?
Gece gündüz bilir misin?
Hakk’ı anmak hep işleri
Bu yola olayım revan
Rabbim eder yardım heman
Nefise vermeden aman
Hakk’ı anmak hep işleri
Kuloğlu’ndan size kalan
Gönülden gönüle dolan
Gece,gündüz,gizli,ayan
Hakk’ı anmak hep işleri
Bülbülleri.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Dillerinden ballar akar
Daim Allah diyenin yar
Diyenin yar.
Daim Allah diyelim yar
Bu sofrada inayet var
İnayet var.
Biz ne için deriz "Allah"
Gece-gündüz niçin Allah
Neden Allah.
Size varsam ey Abdullah
Demez miyim ben Abdullah?
Ben Abdullah?
Allah bizi çağıranda
O’nun yanına varanda
Yar varanda.
Demez miyiz yalvaranda
Allah Allah? Oralarda
Oralarda.
Kardeşim sen de gelesin
Bir de"Allah" sen diyesin
Sen diyesin.
Hep gönüllerde kalasın
Buralarda can olasın
Can olasın.
Kul Ahmet söyler bunları
Sizler O’nun has kulları
Has kulları.
Mehmet Baba’nın gülleri
Her dem öter bülbülleri
Bülbülleri.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Yüce Hakkın cemalini
Görenlere ne soralım.
Onlar zaten kemalini
Aşmış gitmiş ne soralım.
Gören görene anlatır
Şöyle şöyle olur diye.
Hem sana nasıl anlatır
Anlamazsın tarifiye.
Hiç yeşil görmeyen biri
Ne bilir ki zeytûnîyi.
Kim ölüdür kim ki diri
Ölü sanır efsûnîyi.
Yüce Hakk’ı görmek böyle
Lûgatlerle anlatılmaz.
Görüyorsan sende söyle
Ne dediğin anlaşılmaz.
Bilenler bilirler bunu
Sen ne arayıp sorarsın.
Bunun böyle olduğunu
Ne garip garip yorarsın.
Zaten gören gördüm demez
Ulu orta şu meydana.
Görenin hiç çeşmi dinmez
Sanırsınız o hoydana.
Kul Ahmet söyler bunları
Kâle alan bile olmaz.
Hep böyle geçer günleri
Bu halleri kimse bilmez.
Efsunî=Aldığı uyuşturucu etkisiyle kendinden geçmiş biri.
Hoydana=Başıboş serseri kimse.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Yüce Hakk’ı yok sayanlar
Kendisini Hak sananlar
Allah yerine koyanlar
Yazık oldu size canlar
Tüm mağrurlar geldi dize
Haddi aşan düştü ize
Aşmayanlar geldi bize
Yazık oldu şimdi size
Mu’tedinin sonu hazin
Değil mi ya ey kardeşim
Şimdi neye güvenirsin?
Yazık oldu bilir misin?
Kendini Hak sananların
Hallerine bakar mısın?
Güler misin ağlar mısın?
Yazık oldu bakar mısın?
Değilim amma ben Hızır
belli değil ki kim Hızır
Beni sandınız bir hınzır
Yazık oldu şimdi zahir
Ahmed’i görürdün deni
Geldi geçer piri fani
Allah yok sanırdın hani?
Yazık oldu şimdi yani.
Yaşananlar kaldı geri
Dil uzatanlardan geri
Affedildi her bir eri
Yazık oldu diğerleri
Deni=Alçak, kötü, kişiliksiz.
Mu’tedi=Zalim,haddini aşan.
Pir-i fani=Pek zayıf,yaşlı,dünyayı terketmiş yaşlı adam
* * *
Ahmet Kuloğlu
İmam Ali derler bir yiğit vardır.
Adın anmak bile şereftir şandır.
Cümle gönüllere şifadır candır.
Adın anmak bile şereftir şandır.
Hazreti Resul’den(S.A.V.) bir armağandır
İmam Ali (K.V.)bize lutfü ihsandır
O’nu seven ne talihli insandır
Adın anmak bile şereftir şandır.
Şecaat parlamış O’nun izinde
Hakk’ın nuru görünür nur yüzünde
Adalet damlamış her dem sözünde
Adın anmak bile şereftir şandır.
Toprağa bulanmış Ebu Turab’tır
Cennette ikramı kevser şaraptır
O’nu sevmeyenler hali haraptır.
Adın anmak bile şereftir şandır.
Peygamberimiz (S.A.V.)gibi en sonunda
O dört sevgilinin ta en sonunda
Ancak Yüce Resul’ün(S.A.V.) hep yanında
Adın anmak bile şereftir şandır.
İmam Ali gördüm köyümüzdeydi
Mehmet Baba ile evimizdeydi
O şen hali ile bahçemizdeydi
Adın anmak bile şereftir şandır.
Kul Ahmed’im sende turab olasın
O şanlı yolunda şeref bulasın
Dû cihanda gülüm her dem gülesin
Adın anmak bile şereftir şandır.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Bu dünyaya geldin niye?
Yüce Hakk’ı zikretmeye.
Her nefeste "Allah" diye
Hakk’ı an dur ölesiye.
İçimizden dışımızdan
Zikredelim her dem candan
Öyle söyle ki bir içten
Ah çıksın bu söyleyişten.
Bir ah edip "Allah" diyen
Zat yanında hacca giden
Eksik kalır oruç tutan
Nice bin yıl namaz kılan
Siz de gayret edin dostlar
Her sayhada güzel iş var
Gel Allah’a sen de yalvar
"Allah"" Allah" de de yalvar.
Hakk’ı anan Hakk’a gider
Hak ünsiyet ona eder
Onu kessen akan kanlar
Her bir damlası "Hak Hak" der
Hak arayan Hakk’ı bula
Yüce Dost’a hem dost ola
Yüzbinlerce muştu ola
Artık her şey girdi yola
Kul Ahmed’im sen ne dersin?
Hakk’ı anan gülü dersin.
"Hak""Hak" diye gül dererken
Hakk’ın gülü oluversin.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Cümle dertlere derman
La ilahe illallah
La ilahe illallah
Oluptur bize her an
La ilahe illallah
La ilahe illallah
Allah’ın güzel adı
Huzurun başka tadı
Hep analım bu adı
La ilahe illallah
La ilahe illallah
Tevhid edenler daim
Olurlar her dem kaim
Oruçta da der saim
La ilahe illallah
La ilahe illallah
Hakk abasın giyelim
Ömür azdır iyelim
Gece gündüz diyelim
La ilahe illallah
La ilahe illallah
Elbet tevhid edenler
Hemen murada erer
Bunu duyan herkes der
La ilahe illallah
La ilahe illallah
Sen tevhidi çok de yar
İçinde hazine var
Hemen Allah’a yalvar
La ilahe illallah
La ilahe illallah
Tevhid edenler bilir
Gönülden pası siler
Tevhidana af diler
La ilahe illallah
La ilahe illallah
Tevhid edilende hem
Artar benim de neşem
İhvanlar desin her dem
La ilahe illallah
La ilahe illallah
Kul Ahmet’te doladı
Dile Hakk’ın bu adı
Gece gündüz söyledi
La ilahe illallah
La ilahe illallah
* * *
Ahmet Kuloğlu
KAHRAMAN ORDUMUZA
Peygamber ocağı derler adına
Kahraman derler hep kahraman sana
Niceleri var bak diz çöktü sana
Allah’ın izniyle sen hep yenersin.
Sen yiğit,sen yüce,sen muzaffersin
Eşin-benzerin yok cihanda teksin
Düşmanın ne gücü varsa göndersin
Allah’ın izniyle sen hep yenersin.
Hava,kara,denizde hep ne varsa
Cümle küffar bir araya toplansa
Bütün gücüyle top yekûn saldırsa
Allah’ın izniyle sen hep yenersin.
Düşman üç-beş çeşit değil sürüyle
Olsada vız gelir ezer gürzüyle
Peygamber bahseder senden övgüyle(S.A.V.)
Allah’ın izniyle sen hep yenersin.
Fırat’ta sen "Kalkan" oldun korudun
"Zeytindalı" ile huzur getirdin
Münbiç’de de düşmanı yok edersin
Allah’ın izniyle sen hep yenersin.
Düşmanlar daima senden kaçarlar
Karşına çıkmaya hepten korkarlar
Ne kalleşlik varsa onlar yaparlar
Allah’ın izniyle sen hep yenersin
Kuloğlu Ahmed’im yaz sen bunları
Daha düşmanın bu iyi günleri
Hezimet onların kadim sonları
Allah’ın izniyle sen hep yenersin.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Bilir misin?
Bu âlemden kimler geldi
Kimler geçti bilir misin?
Sencileyin nice deli
Geldi geçti bilir misin?
Bu aşka düştün düşeli
Aklı fikrini şaşalı
Sana kıyılı köşeli
Deli derler bilir misin?
Nazlı yari bir görende
O’nun sesini duyanda
"Gözümün nuru"diyende
Erim erim erir misin?
Söyle gülüm benim için
Cümle vardan geçer misin?
Deseler öl,O’nun için
Hemen serden geçer misin?
Ahmet Kul’un seni sever
Cümle varını terkeder
Deseler öl,serden geçer
Senin için bilir misin?
* * *
Ahmet Kuloğlu
Aşk bu içi-dışı turuncu.
İlla turuncu illa turuncu.
Aşk bu içi-dışı turuncu.
Mavi,kırmızı,siyah,beyaz
Tanımaz.
O uçsuz bucaksız
Dursuz duraksız
Kuşların özgürce uçtuğu
Gökyüzünün o envai renklerini
Tanımaz.
İlla turuncu illa turuncu.
Aşk bu içi-dışı turuncu.
Kızıla çalan gurup vatki varya hani
O meşhur Akdeniz Aksamları’nı.
Tanımaz.
Ne Akdenizin insanı ısıtıveren lacivertini,
Ne Karadenizin yaslandığı ormanlarını,
Binbir türlü tonlardaki yeşilini.
Tanımaz.
İlla turuncu illa turuncu.
Aşk bu içi-dışı turuncu.
Ah kanarya ah!
Kimbilir ötüşünde hangi aşk nağmeleri gizli,
Kimbilir aşkın hangi feryat figânları sızlı.
Bilinmez.
Ama senin rengin bile
Senin rengin bile toz görünür gözümde.
İlla turuncu illa turuncu.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Bülbül öter güller açar bağında
Bilir misin yel sert eser dağında?
Melek gezer endam eder yanında
Bak insanın hem solunda sağında.
Mehmet Baba’nın bahçesi burası
Dünya ile yüce arşın arası.
İhvanların köşkleri bak şurası
Silinir hem burda yüzün karası.
Bu bahçede Mustafa’nın gülü var.
Her dem akar,aşkın feyzin seli var.
Emrine amade nice veli var.
O’na aşık yüzbinlerce deli var.
Niyetliysen Hakk’a kulluk etmeye
Doya doya aşk şarabın içmeye
İdris Nebi gibi hülle biçmeye.
Gel kardeşim gel sende gir bahçeye.
İhvanlar hep nail olur murada
Gül bahçesi onun için burada.
Hak teala hemen verir sanada
Hep istekler gerçekleşir burada.
Bu bahhçenin gülü solmaz bunu bil
Gam,keder,tasa,üzüntü onu sil
Mehmet Baba hatırına her dem gül
Güller gülsün gafil ölsün sen de bil.
Ahmet Kuloğlu
İlla turuncu illa turuncu.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Hem hal olup O’nla olmak
Gönle girip gönle dolmak
Ağlayuben senle gülmek
Yüce Hakk’a ermek demek
Hakk’a eren bunu bilir
Hep kendini O’na verir
Bu sözlerim O’ndan gelir
O’na eren O’ndan bilir
Değil midir Hak’tan gelir
Başa gelen hayır ve şer
Sıralanmış üçer beşer
Sen sanırsın işler beşer
Ne olurdu sabreylesen
Kazanırdın elbette sen
Yanlışından döndün erken
Yine buna şükreyle sen
Hem seversin sevilirsin
El üstünde tutulursun
Ahmet ne kısmetli kulsun
Senin neşen daim olsun
* * *
Ahmet Kuloğlu
Ben seni severim candan ileri
Her dem sana yandım candan içeri
Gözlerine bakıp daldım içeri
Anında bağlanıp kaldım içeri
Senin aşkın bize can verir canan
Canana can feda olsun ey canan
Seni gördüm orda Hak ile yanan
Anında bağlanıp kaldım ey canan
Ne yazarsın Ahmet bütün bunları
Giderir elbet bin türlü bunları (Bun:sıkıntı)
Sana bakınca hep gördüm bunları
Anında bağlanıp attım onları
* * *
Ahmet Kuloğlu
Gül bağının gülşeninde
Bir gül eksik görmedin mi?
O gülümün gülşeninde
Gülcileyin gülmedin mi?
O gül yoksa sende yoksun
Sen bunu hiç bilmedin mi?
Yoksa daha o gül ömrün
O gül için vermedin mi?
Yanında bir gül olmadan
Medine'ye gidilir mi?
Öğren sen gülün solmadan
O gül kimdir bilinir mi?
Peygamberin huzurunda (s.a.v.)
Gülsüz olmaz duymadın mı?
Önüne koyup o gülü
Seve seve doymadın mı?
Hatırlatmak isteriz ki
Adaletle davrandın mı?
Akrabayla hiç olmaz ki
Hiç bir ibret almadın mı?
Bunları anlat Ahmed'im
Yine gönül vermedi mi?
Yakasında iki elim
Sana gönül vermedi mi?
O olmadan gülşen kokmaz
Kanat çırpıp bülbül ötmez.
Gücü yetip Hû diyemez
Hiç bir canlı yürüyemez.
Durmaksızın senden yağar.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Ah seni ben çok özledim.
Çok özledim hep özledim.
Hep özledim çok özledim.
Ah seni ben çok özledim.
Bakışını,gülüşünü,
O cilveli duruşunu,
O gözlerin süzüşünü
Ah seni ben çok özledim.
Yıllar yılı sana taptım
Aşkın ile her an yandım
Bir gün gitmez kalır sandım
Ah seni ben çok özledim.
Seni sevmek yüce duygu
Sen var iken yokki kaygı
İçimde var derin yangı
Ah seni ben çok özledim.
Kalbimde var derin yara
O sevgili gelip sara
Kalbimde var derin yara
O yar gelip kendi sara
Aşkın daim orda dura
Ah seni ben çok özledim.
Aşık oldum sana ezel
Senin rüyân bile güzel
Bana mabud-u lem yezel
Ah seni ben çok özledim.
Tek emelim seni sevmek
Zâr edip hem senle gülmek
Sende olmak,sende ölmek
Ah seni ben çok özledim.
Ah bu gönlüm seni arar
Gece gündüz seni anar
Kul Ahmed’in seni arar
Gece gündüz seni anar
Hasretinle köz köz yanar
Ah seni ben çok özledim.
Ahmet Kuloğlu
Tapmak=Çok derin bir duygu
ile sevmek.
Mabud-u lem yezel= Varlığı
hiçbir zaman son bulmayan
ve sevgiye enlayık tek ilâh
Sende olmak=Seninle olgun-
laşmak.
Sende ölmek=Sende yok
olmak.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Aşık olmuş güle bülbül
Zaten âşık bülbüle gül.
Allah Allah derde bülbül.
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.
Seher vakti öter erken
Cümle kurt kuş Hû Hû derken
Şu gafiller hep uyurken
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.
Gülle bülbül buluşurlar
Kimbilir ne şöyleşirler
Durmaz Hakkı konuşurlar
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.
Gül kokalım Hak ötelim
Hakkı bizde biz bilelim
Çeşmimizi hep silelim
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.
Kul Ahmed’im şimdi n’apsın
Durmasın hiç gönül yapsın
Gül bağına hemen gitsin
Gül bağında öter bülbül
Bülbül gül kokar gül.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Dertli Dertli Ne Ötersin?
Dertli dertli ne ötersin,
O şen bağın viran m’oldu?
Tek tek yolup tüleklerin,
Kanadını kıran m’oldu?
Böyle feryât ne edersin
Söz veripte cayan m’oldu?
Dağlarına güvendiğin
O memleket boran m’oldu?
Deli deli ne gülersin
Senin halin soran m’oldu?
Tüm hayırlı rüyaların
Daim şerre yoran m’oldu?
Sana tiran diyenlerin
Bugün hepsi tiran m’oldu?
Beni böyle hep yorarsın
Şu gönlünü kıran m’oldu?
Ah be gönlüm ne bilirsin
Yüzün gülen küfran m’oldu?
Sana bühtan edenlerin
Daim sonu hüsran m’oldu?
Tiran=Diktatör
Küfran=Nankörlük
Bühtan=İftira,kara çalma
* * *
Ahmet Kuloğlu
Mehmet dili bunu diyen
Âsân olur O’na uyan
Ahmed’in kalemi yazan
Pişman olur inanmayan.
O’na uyan O’na koşa
Bak uyanlar hep pür neşe
Hemen olur kırkbir köşe
Herkes şaşar iş bu işe
Sor bir Ahmet efendi kim?
Bir de kendine sor ben kim?
Alırsın cevabı belkim
Mehmet Baba der ki sen kim?
Tartarmı O’nu sanırsın?
Çeyrek altın mı alırsın?
Şunu bi tartıver dersin
Kuyumcuya affedersin.
Sanırsın sen peygambersin
O’nu öyle yargılarsın
Kalem kırıp hem kesersin
Cehennemlik der geçersin.
Sorulmaz mı sana bir gün
Sanki yoktur kaşın gözün?
Başkasına ne bakarsın
Temiz tut sen kendi özün.
Rabıtayla bir kere sor
Mehmet Baba bu soru zor?
Ahmet Abi. Görürüz hor
Orada sen halini gör.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Gel arkadaş bizim ele
Zikredelim senin ile
Allah’ı yapıştır dile
Orada dönersin güle
Bak sen yanmış gül bülbüle
Bülbül yanık zaten güle
Bu yüzden hep konar güle
Aşkları düşmüştür dile
Biraz gayret et sen hele
Gel sen de kon ah şu güle
Daim şükret iş bu hale
Sende dönersin bülbüle
Kul Ahmed’im hergün gele
Bu mecliste bu güzele
Öter yanık suzan ile
İsmin anar hem cûş ile
Bilemedik birgün bile
Nasıl geçmiş onca sene
Doyamadık birgün bile
Doyamadık biz O güle
* * *
Ahmet Kuloğlu
Mis kokulu cennetinde
Gül dalına konarız yar yar.
Biz bu aşkın bahçesinde
Bülbül olur öteriz yar yar.
Aşkın ile divaneyiz
Pür nur olur parlarız yar yar.
Sabah akşam pervaneyiz
Etrafında döneriz yar yar.
Yaya gider iremlere
Biz onlara bakmayız yar yar.
Mehmet Baba bak bizlere
Burak vermiş uçarız yar yar.
Söyleme deseler herdem
Biz Hak için söyleriz yar yar.
Türlü eza etseler hem
Hep güler de geçeriz yar yar.
Kul Ahmed’im bir gün ola
Ömür biter gideriz yar yar.
Cenazemiz bir papazla
Kılınır da göçeriz yar yar.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Kim ne söylerse hemen inandık.
Bu yalanlara biz hemen kandık.
Anlayamadık anlayamadık
Ey can biz seni tanıyamadık.
Çok çekiştirir sonra gülerdik.
Arkandan atar sana söverdik
Sandık ki ey yar vuslata erdik
Ey can biz seni tanıyamadık.
Türlü engeller koyulmuş yola.
Hangi göz göre hangi göz bula.
Bazı zamanlar gelse de dile.
Ey can biz seni tanıyamadık.
Kul Ahmet derki dayanın canlar.
Şeytana söz yok inanan anlar.
Daha da varsa anlamayanlar.
Ezelden beri sizi tanırdık.
Geleceğe bak geçmişi bırak.
Demiş Geylânî ey hain çırak.
N’etsen nafile ınadı bırak.
Şimdi de bizi tanımamışsın.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Evimize neşe gelsin
Gündüz gelsin gece gelsin
Her dem tüten baca olsun
İyicene bir hâl gelsin
İremlerden bir yol gelsin.
Huzur gelsin bir gül gelsin.
Bereketi eksilmesin
Biraz da artsın bol gelsin
Ümmed-i Muhammed’e yar (S.A.V.)
Lütfi ihsanından gönder
Kullarını bir sevindir
Lütfi keremden bol gelsin
Halimizi bir yatıştır
Halkımızı bir gülüştür
Hep iyilikte yarıştır
Cennetinden bir yel gelsin
Ahmet söyler ya bunları
Tasa,gam,keder yönleri
Gidersin de yâr BUNları
Hep kanat gersin,kol gersin.
* * *
Ahmet Kuloğlu
EŞİM EMİNE GÖÇER'e ithaf olunur...
O Emine Sultandır
Cümle canlara candır
Mazlumlara figândır
Gönlümde milk-i handır.
Çağırırsan yetişir
O ne güzel bir eştir
Sevenlere güneştir
Gönlümde milk-i handır
Mehmet Baba izinde
Kimse yoktur gözünde
Bir aşk var ki özünde
Gönlümde milk-i handır
Ahsen bir zata anne
Kuloğlu’na daha ne?
Dönüp şöyle özüne
Gönlümde milk-i handır
* * *
Ahmet Kuloğlu
Bağa bağbanı gerek
Bağbana gülü gerek
Bağban “gülüm “ Diyende
Daha başka ne gerek
Her an seni analım
Aşkın ile yanalım
(Ateşinle yanalım)
“Mehmet baba” Diyende
Daha başka ne gerek
Deryasına dalalım
Muradımız alalım
“Ey canlarım” Diyende
Daha başka ne gerek
Gölgesine girelim
Hep cennete gidelim
(Biz cennete gidelim)
O “İhvanlar” Diyende
Daha başka ne gerek
O gülün adı Mehmet
Aman Bizleri affet
Severiz O’nu elbet
Daha başka ne gerek
* * *
Ahmet Kuloğlu
Babaların babası
Evliyaların hası
Tarikatın ustası
Sevgili Mehmet Baba
İlmi Ledün ustası
Sevgili Mehmet Baba
Bu dünyanın kutbudur
Resul’den de muştudur
Hak’kın bize lütfudur
Sevgili Mehmet Baba
Tarıkına girenler
Seni bir dem sevenler
Ne bahtiyar kişiler
Sevgili Mehmet Baba
Sevenler beri gelsin
Hemen murada ersin
Hep himmetin varolsun
Sevgili Mehmet Baba
Senin peşinden koşan
Ervahla doldu cihan
Bu ne şeref bu ne şan
Sevgili Mehmet Baba
Senin ile coşarız
Dağı taşı aşarız
Hep Allah’a koşarız
Sevgili Mehmet Baba
Ahmet Sani uyan
Seni adama koyan
Uyan ey gönül uyan
Seni adama koyan
Merhametkânı Sultan
Sevgili Mehmet Baba
* * *
Ahmet Kuloğlu
Biz bu köyün bahçesinde
Her milletin lehçesinde
Mehmet Baba bahçesinde
Ümmet için öteriz yar
Yetişmez ki her bir kelâm
Bilmem hangisini diyem
Derdim çok diyene selâm
Her derdine yeteriz yar.
Derdim çok diyene selâm
HIZIR GİBİ yeteriz yar
Yok mu diyen bana yardım?
Çağıranda benim adım.
Hemen yetişir imdadım
Anda orda biteriz yar.
Çağırdın da gelmedik mi?
Sana yardım etmedik mi?
Her bir işin görmedik mi?
Çağıranda geliriz yar
İş bu derdin bitmez ise
O zaman sen CAN’dan iste
Bu seferde candan iste
Yine de biz yeteriz yar.
Hamdulillah derdim bitti
Gönlümdeki hüzün gitti.
Bize her dem yardım etti
O’na selâm ederiz yar.
Mehmet Baba uçtu gitti
Emaneti bize düştü
Tamamladık şükür rüştü
Ellerinden öperiz yar
Mehmet Baba der bunları
Kul Ahmed’im yaz şunları
Sevinsin diye kulları
Daim yardım ederiz yar.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Biz cennette gezeriz yâr
Cennet bizim içimizde
İçimizde içimizde
Cennet bizim içimizde.
Bülbül olur öteriz yâr
Biz cennetin bahçesinde
Bahçesinde bahçesinde
Mehmet Baba bahçesinde.
Gülcileyin kokarız yâr
O gül bizim gönlümüzde
Gönlümüzde gönlümüzde
Her dem bizim gönlümüzde.
Biz bu candan geçeriz yâr
Cânân için ömrümüzce
Ömrümüzce ömrümüzce
O cân için ömrümüzce.
Ah be gülüm severiz yâr
Biz O yâri canımızdan
Kul Ahmed'im severiz yâr
Biz O yâri canımızdan
Canımızdan canımızdan
Çok severiz canımızdan.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Gönlümüzde sevdası var
Burnumuzda her dem tüter
Daim içimizi yakar
Mehmet Baba ey nazlı yar.
Seni seven her kim varsa
Günahları onu sarsa
Başı değer belki arşa
Genişler hem kabri darsa.
Seni sevmek yüce sultan
Bize kısmet oldu Hak’tan
Seni seven her bir insan
Her dem mutlu olur inan.
Her bi gelen seni sever
Olurlar hem bir derbeder
Hüzün kalmaz,kalmaz keder
Bak bunları hep terkeder.
Ah bu gönlüm seni sever
Seni seven kesi sever
Ahmet kulun seni sever
Seni seven kesi sever
Seni sevmek her şey değer
Bize herşey sensin meğer.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Allah vardır ve birdir hem de Subhan
Ezelden ebede Rahim ve Rahman
"Zikirle mutmain olur" der Kur’an
Beni zikredin der yüce yaradan
"Ashabım n’aparsınız?" der peygamber (S.A.V)
"Ey Resul (S.A.V.) illallah deriz beraber"
Onlar demiş biz de deriz beraber
Öyle bir deriz ki derler derbeder
Doladık tevhidi biz dilimize
Her dem şiar ettik yar kendimize
Biz tevhide aşık tevhid de bize
Bu canlar çıkarlar tevhidle düze
Ne zaman nerede söylersen söyle
Oturup etrafa bakarken söyle
Sırtüstü uzanıp yatarken söyle
Sen nasıl istersen illâ ki söyle.
Kul Ahmed'im güzel söylersin amma
Sen de söyle durma zikret daima
Hem sabaha ersen hem de akşama
Kış,bahar,yaz,güzde zikret daima
* * *
Ahmet Kuloğlu
Ali ile Ömer benim kardeşim
Harun ila Yahya benim sırdaşım
Bağlum’dadır bak benim mezartaşım
Mehmet Baba cennette arkadaşım.
Varmı bunun üstüne laf söyleyen?
Bu bir yalan böyle bir şey yok diyen!
Bu bir imza.Görsün işte görmeyen
Hem kalmasın artık bilen bilmeyen.
Sözler benim kalem benim kime ne?
Yazan eller Ahmed’inse size ne?
Varın yazın siz de bunun üstüne
Mürekkebi Mehmet Baba verirse.
Kul Ahmet demezler mi ya namıma?
Ezelden yazılmış benim alnıma
Yaraşmaz ki eza vermek şanıma
Ancak ölür kasdedenler canıma.
Müridin bir isteği olsa Can’dan
Hemen olur vakit geçmez aradan
Hazinesin sana açmış yaradan
Kim ne söyler kim ne anlar buradan.
Bunların hepsi hak ve hakikattir
Anlayana bilene meziyettir
İnanmayana ise eziyettir
Onun sonu herkese bir ibrettir.
Ben söylerim Kul Ahmet alır yazar
İhvanlar bunda şaşılacak ne var?
Ben demeden dedi demen ey canlar
Diyenlere sorun bilirler onlar.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Kadere bak koydu beni
Has bahçenin bağına
Ayak idik baş ettiler
Gül bağında bağında
Yana yana köz olalım
Köz olup can bulalım
Yüce dosta dost olalım
Gül bağında bağında
Bülbül öter güller açar
Tüm melekler nur saçar
Tüm şeytanlar kaldı naçar
Gül bağında bağında.
Fırtınalar kırar geçer
Boranda yel sert eser
Bi bakmışsın güneş açar
Gül bağında bağında
Bu bağ kimin deme sakın
Mehmet Baba var bakın
Edebsizlik etme sakın
Gül bağında bağında
Bu bağın bir sahibi var
Sahibi o nazlı yar
Ötmen için izin sorar
Gül bağında bağında
Her daim Allah diyelim
Kendimizden geçelim
Gelin canlar biz ötelim
Gül bağında bağında
Mehmet baba başlarında
Çavuşları yanında
Kadın erkek etrafında
Gül bağında bağında
Tamamlandı seyrü sulük
İhvanlar bölük bölük
Kadın,erkek,çoluk,çocuk
Gül bağında bağında
Kul Ahmed’im neler söyler
Dili der hem gönlü der
Seni bilir seni söyler
Gül bağında bağında
* * *
Ahmet Kuloğlu
Hû aşkını bilmek gerek
Hû aşkına ermek gerek
Hû aşkına ermek için
Bin kere bin ölmek gerek.
Hû diyelim Hû olalım
Hû’nun tadına varalım
Hû tadına varmak için
İş bu candan geçmek gerek.
Hû demişler İsm-i Azam
Duaları Hu’yla de sen
Hû demişler İsm-i Azam
Duaları Hu’yla seslen
Onlar kabul olur hemen
Her bir zaman demek gerek.
Hû diyenin ömrü uzar
Mezarında güller açar
Etrafa mis amber saçar
O kokuyu almak gerek.
Ah bu gönlüm sen de söyle
Sabah-akşam her dem böyle
Kul Ahmed’im sen de söyle
Sabah-akşam her dem böyle
Hù ismini aşkla şevkle
Daim zikir etmek gerek.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Gel beraber gidelim
Şu bizim köyümüze
Orda neler var imiş
Göstereyim ben size
Daim aşk,feyz,nur akar
Bizim bir çeşmemiz var
O çeşmenin başında
Hasan’la Hüseyin(R.A.) var
İçinde kevser akar
Billur ırmakları var
Bizim köyün orada
Yakut köşkleri parlar.
Her bir dalında inci
Dizilidir hep inci
Bahçesinde ihvanlar
Birincidir birinci
Gel sende gel kardeşim
Bu bahçeye girelim
Bu bahçede beraber
Hep murada erelim.
İşte bizim köyümüz
Cennetteki evimiz
Bizi seven ey dostlar
Sizleri de bekleriz
Bu bahçeye bahçevan
Alır mı bizi heman
Bizi de alsın dostlar
İsteriz bahçevandan
Kul Ahmed’i dinleyin
Bahçeye siz de girin
Ne emeliniz varsa
Hemen onlara erin.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Gelir Osman Bin Affan’dan (R.A) sülâlen
Bunu bilir onsekizbin kaç âlem
Asılsız şey nasıl yazar bu kalem
Sonucuna katlanmaz mı be adem?
Kıyamete kadar batmaz güneşin
Dünyalarda yok ne dengin ne eşin
Bindörtyüzotuzyedi o gidişin
Gönlümüzde lâkin o şen gülüşün
Okuyuyalım ruhunada bir kelâm
Ziyarete geldinizse siz madem
Dua edin ümmete üç-beş kelâm
Dahi dua kendinize vesselâm.
Gözyaşınız hiç boşuna dökülmez
Gelenlerin böyle boynu bükülmez
Hem burada dualar hiç çevrilmez
Olmaz ki bu diye geri dönülmez
Tahih düştük biz derinden burada
Bilmeyenler kalmasınlar arada
Zilkâde’nin onikisi şurada
Yazıverdik hatırlansın diyede
* * *
Ahmet Kuloğlu
Ah bu yerlerden yar biz gider isek
Bizim yerimizi kim dolduracak?
Bu gönülden sizi biz siler isek
Bu koca dünyayı kim kaldıracak?
Dünya dediğin şey az mı sanırsın?
Onu amel ile kim dolduracak?
Biz amelleri salih yapar isek
O salih ameli kim durduracak?
Kul Ahmed’im seni biz sever isek
Bunu gönüllerden kim sildirecek?
* * *
Ahmet Kuloğlu
Mehmet dili bunu diyen
Âsân olur O’na uyan
Ahmed’in kalemi yazan
Pişman olur inanmayan.
O’na uyan O’na koşa
Bak uyanlar hep pür neşe
Hemen olur kırkbir köşe
Herkes şaşar iş bu işe
Sor bir Ahmet efendi kim?
Bir de kendine sor ben kim?
Alırsın cevabı belkim
Mehmet Baba der ki sen kim?
Tartarmı O’nu sanırsın?
Çeyrek altın mı alırsın?
Şunu bi tartıver dersin
Kuyumcuya affedersin.
Sanırsın sen peygambersin
O’nu öyle yargılarsın
Kalem kırıp hem kesersin
Cehennemlik der geçersin.
Sorulmaz mı sana bir gün
Sanki yoktur kaşın gözün?
Başkasına ne bakarsın
Temiz tut sen kendi özün.
Rabıtayla bir kere sor
Mehmet Baba bu soru zor?
Ahmet Abi. Görürüz hor
Orada sen halini gör.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Gel arkadaş bizim ele
Zikredelim senin ile
Allah’ı yapıştır dile
Orada dönersin güle
Bak sen yanmış gül bülbüle
Bülbül yanık zaten güle
Bu yüzden hep konar güle
Aşkları düşmüştür dile
Biraz gayret et sen hele
Gel sen de kon ah şu güle
Daim şükret iş bu hale
Sende dönersin bülbüle
Kul Ahmed’im hergün gele
Bu mecliste bu güzele
Öter yanık suzan ile
İsmin anar hem cûş ile
Bilemedik birgün bile
Nasıl geçmiş onca sene
Doyamadık birgün bile
Doyamadık biz O güle
* * *
Ahmet Kuloğlu
Mis kokulu cennetinde
Gül dalına konarız yar yar.
Biz bu aşkın bahçesinde
Bülbül olur öteriz yar yar.
Aşkın ile divaneyiz
Pür nur olur parlarız yar yar.
Sabah akşam pervaneyiz
Etrafında döneriz yar yar.
Yaya gider iremlere
Biz onlara bakmayız yar yar.
Mehmet Baba bak bizlere
Burak vermiş uçarız yar yar.
Söyleme deseler herdem
Biz Hak için söyleriz yar yar.
Türlü eza etseler hem
Hep güler de geçeriz yar yar.
Kul AHMED’im bir gün ola
Ömür biter gideriz yar yar.
Cenazemiz bir papazla
Kılınır da GÖÇERiz yar yar.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Kim ne söylerse hemen inandık.
Bu yalanlara biz hemen kandık.
Anlayamadık anlayamadık
Ey can biz seni tanıyamadık.
Çok çekiştirir sonra gülerdik.
Arkandan atar sana söverdik
Sandık ki ey yar vuslata erdik
Ey can biz seni tanıyamadık.
Türlü engeller koyulmuş yola.
Hangi göz göre hangi göz bula.
Bazı zamanlar gelse de dile.
Ey can biz seni tanıyamadık.
Kul Ahmet derki dayanın canlar.
Şeytana söz yok inanan anlar.
Daha da varsa anlamayanlar.
Ezelden beri sizi tanırdık.
Geleceğe bak geçmişi bırak.
Demiş Geylânî ey hain çırak.
N’etsen nafile ınadı bırak.
Şimdi de bizi tanımamışsın.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Der dururduk yarın ki gün.
Geldi çattı bugün o gün.
Hep sevinin dostlar bugün
Neşeyle geçsin her bir gün
Ulumuş hem kurdun erken
Yüce Hakk’ı seyrederken
Nöbet sana gelmiş derken
Seyrederken seyrederken
Geçmişi bir bırakalım
Önümüze biz bakalım
Af dileyip yalvaralım
Sabah akşam ey Allah’ım
Haddi aşan kaldı geri
Aşmayanlar hep ileri
Mehmet Baba dedi beri
İhvanlarım gelin beri
Neler oldu bak burada
Sevenler erdi murada
Sevmeyenler birada
Doluştular gayyalara
Kul Ahmed’im sen ne dersin?
Dileyelim herdem gelsin
Çeşmimizi hep o silsin.
Göz yaşımız hemen dinsin.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Geldi geçti ah bu ömrüm
Neşesini bulamadım.
Ne zamanki "Hak Hak" dedim
Ben bu ömrün tadın aldım.
Bir söylersin beş söylersin
Hakk’ı Hak’tan sen dilersin
Geçmişini hep silersin.
Gece gündüz "Hak" söylersin.
Hak arayan Hakk’ı bula
Gönlü neşe ile dola
Sen yeterki dile dola
Herkes sana olur köle.
Besmele her işin başı
Hak ise kulun telaşı
Varsa nefsiyle dalaşı
Kazanır her dem savaşı.
Kul Ahmed’im seni diler
Hemen göz yaşını siler
Bunu bilir bunu söyler
O söyler de kimler dinler.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Hem hal olup O’nla olmak
Gönle girip gönle dolmak
Ağlayuben senle gülmek
Yüce Hakk’a ermek demek
Hakk’a eren bunu bilir
Hep kendini O’na verir
Bu sözlerim O’ndan gelir
O’na eren O’ndan bilir
Değil midir Hak’tan gelir
Başa gelen hayır ve şer
Sıralanmış üçer beşer
Sen sanırsın işler beşer
Ne olurdu sabreylesen
Kazanırdın elbette sen
Yanlışından döndün erken
Yine buna şükreyle sen
Hem seversin sevilirsin
El üstünde tutulursun
Ahmet ne kısmetli kulsun
Senin neşen daim olsun
* * *
Ahmet Kuloğlu
Ben seni severim candan ileri
Her dem sana yandım candan içeri
Gözlerine bakıp daldım içeri
Anında bağlanıp kaldım içeri
Senin aşkın bize can verir canan
Canana can feda olsun ey canan
Seni gördüm orda Hak ile yanan
Anında bağlanıp kaldım ey canan
Ne yazarsın Ahmet bütün bunları
Giderir elbet bin türlü bunları (Bun:sıkıntı)
Sana bakınca hep gördüm bunları
Anında bağlanıp attım onları
* * *
Ahmet Kuloğlu
Sen var iken görmez bu göz.
Mavi,yeşil,ela bir göz.
Biz ezelden verdik bir söz.
Senden başka görmez bu göz.
Görse idi ne olurdu.
Bir tufana tutulurdu.
Her bir gözü oyulurdu.
Senden başka görmez bu göz.
Biz görelim her dem seni.
Ne kadar da olsak deni.
Sen var iken ey Medenî(MEDİNELİ)
Senden başka görmez bu göz
* * *
Ahmet Kuloğlu
Gel beraber zikredelim
Yüce Hakk’ı senin ile.
Hu diyelim Hu diyelim
Cûş edelim senin ile.
Hu diyelim Hu diyelim
Cûş edelim senin ile.
Hu diyelim cûş edelim
Cûş edelim Hu diyelim
Köz olalım için için
Hû diyerek Allah için
Kör şeytanı yenmek için
Cûş edelim senin ile.
Hu diyelim Hu diyelim
Cûş edelim senin ile.
Hu diyelim cûş edelim
Cûş edelim Hu diyelim
* * *
Ahmet Kuloğlu
Bülbül olur gül bağında
Öter Allah diye diye
Pür nur olur dervişlerin
Döner Allah diye diye
Pür nur olur bendelerin
Daim Allah diye diye
Aşka gelir dervişlerin
Döner Mehmet Baba diye
Aşka gelir bendelerin
Sultan Mehmet Baba diye
Bir gül olur ocağında
Kokar Allah diye diye
Pür nur olur dervişlerin
Döner Allah diye diye
Pür nur olur bendelerin
Daim Allah diye diye
Aşka gelir dervişlerin
Döner Mehmet Baba diye
Aşka gelir bendelerin
Sultan Mehmet Baba diye
Bir gürz olur nefs bağrında
Ezer Allah diye diye
Pür nur olur dervişlerin
Döner Allah diye diye
Pür nur olur bendelerin
Daim Allah diye diye
Aşka gelir dervişlerin
Döner Mehmet Baba diye
Aşka gelir bendelerin
Sultan Mehmet Baba diye
Güzel ömrün her çağında
gezer Allah diye diye
Pür nur olur dervişlerin
Döner Allah diye diye
Pür nur olur bendelerin
Daim Allah diye diye
Aşka gelir dervişlerin
Döner Mehmet Baba diye
Aşka gelir bendelerin
Sultan Mehmet Baba diye
Güller biter yanağında
Hem der Allah ölesiye
Pür nur olur dervişlerin
Hemen Mehmet Baba diye
Pür nur olur bendelerin
Hemen Mehmet Baba diye
Aşka gelir dervişlerin
Canım Mehmet Baba diye
Aşka gelir bendelerin
Sultan Mehmet Baba diye
* * *
Ahmet Kuloğlu
Hayri Baba hem Geylanî
Aman ne severler seni
Hayri Baba can Geylanî
Aman ne severler seni
Peygamber Ali Yârânı
Aman ne severler seni
Mehmet Baba Mehmet Baba
Olsun sana canlar fedâ
Nice sultan nice geda
Aman ne severler seni
Peygamberin gonca gülü
Rahmet kokar tünü-günü
Geylanî’nin gonca gülü
Rahmet kokar tünü-günü
İstemem üzüldüğünü
Aman ne severiz seni
Ne çok sevdin pek sevildin
RAHMET için gönderildin
Senin ile düzeldi DİN
Aman ne severler seni
Ne "yanarlar" ne "donarlar"
Bir kez seni gören canlar
Ta ezelden âşık onlar
Aman ne severler seni
İşte geylanî karşında
Herkes otuzüç yaşında
Hem sonunda hem başında
Aman ne severler seni.
Muhammed Ali tâbânın
İşin gücün Hak’tır senin
Muhammed Ali tâbânın
İşin gücün ihvanların
Zinnureynî’dir nişanın
Aman ne severler seni
Her an her yerde sensin
İhvanların gönlündesin
Onlara hep gülümsersin
Aman ne severler seni.
Peygamberin soyundansın
Geylanî’nin köyündensin
Geylanî’nin soyundansın
Peygamberin köyündensin
Sen onların özündensin
Aman ne severler seni.
Bunca söz söylendi niye
Hep seni anlatsın diye
Hak tan bize bir hediye
Aman ne severiz seni
Daim affımız isteriz
Her dem himmetin bekleriz
Aşkın ile derbederiz
Aman ne severiz seni.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Halka neş'e sen olanda
Köşelerden köşe benim
Her an sen nefes alanda
Neşelerden neş'e benim
Dünyada nefes alanda
Neşelerden neş'e benim.
Sen ey benim padişahım
Sensin benim tek penahım
İçmişim pek-çok sarhoşum
Kevser dolu şişe benim
Her an sen nefes alanda
Neşelerden neş'e benim
Dünyada nefes alanda
Neşelerden neş'e benim.
Bilir misin sen ey gönül
Ömrüne katmışlar ömür
Ömürler içinde ömür
Ömürlerden ömür senin.
Her an sen nefes alanda
Neşelerden neş'e benim
Dünyada nefes alanda
Neşelerden neş'e benim.
Dilim varmaz söyleyemem
Halka neşe bitmez ola
Nasip olmaz her bir kula
O kullardan bir kul benim
Her an sen nefes alanda
Neşelerden neş'e benim
Dünyada nefes alanda
Neşelerden neş'e benim.
Kuloğlu'nun kalem amma
Bunu diyen O'dur Allah
İnamayan gafil amma
Hep Hay olan Kadir benem.
İnamayan kâfir amma
Hep Hay olan Kadir benem.
Her an sen nefes alanda
Neşelerden neş'e benem
Dû cihanda hû diyende
Neşelerden neş'e benem.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Sorarlarsa bazen"Sizler kimsiniz?"
Onlara bakın siz şöyle dersiniz.
Kadirî’den gelir yüce ceddimiz
Pirim CEMELEVÎ biz MEHMEDİ’yiz.
İmam Hasan’la Hüseyni (R.A.) severiz
Lakin Hüseyin (R.A.) manevi dedemiz.
Ezelden beri Hüseynilerdeniz.
Pirim CEMELEVÎ biz MEHMEDİ’yiz.
Kırşehir Cemele’lidir pirimiz
O’nu çok severiz biz her birimiz
O’na karşı vardır sonsuz sevgimiz
Pirim CEMELEVÎ biz MEHMEDİ’yiz.
Peygamber’den (S.A.V.) başlar bu şeceremiz
Devam eder Geylan’i Efendimiz
Halisa kolundan gelir neslimiz
Pirim CEMELEVÎ biz MEHMEDİ’yiz.
Bazımız Medenî biz Bağdatlı’yız
Kul Ahmed’im der ki ne çok bahtlıyız
Hem bu bahtımızla çok baht satarız
Pirim CEMELEVÎ biz MEHMEDİ’yiz.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Gözü çıksın yan bakanın
Ahmed’ime Ahmed’ime
Canı çıksın kaş çatanın
Ahmed’ime Ahmed’ime
Yusuf ile Yahya olur
Gökyüzünde mahya olur
Arka çıkan ihya olur
Ahmed’ime Ahmed’ime
İnanmayan olabilir
Rabıtayla sorabilir
Mehmet Baba cevap verir
"İnanmayan kendi bilir"
Rabıtada bunu gören
Cemaate etsin beyan
Başkasından duyan bilen
Hep anlatsın ayan beyan
Kınamayın,zemmetmeyin
Yanlıştadır zannetmeyin
Eğri büğrü söz etmeyin
Ahmed’ime Ahmed’ime
Kerametler burda kalır
Varsa amel seni bulur
Karşı duran zelil olur
Ahmed’ime Ahmed’ime
Yaptıkların sana yete
Bu amelle ömrün bite
Allah herdem yardım ede
Ahmed’ime Ahmed’ime
Karşısında selam durun
Bu sözümü haber verin
Görürseniz selam deyin
Ahmed’ime Ahmed’ime
Ahmed’in sözü niyazı
Arar bende herdem razı
Bahar ola kışı yazı
Ahmed’ime Ahmed’ime
O’nun sözü benim sözüm
Benim sözüm O’nun sözü
Ben yazdırdım iş bu sözü
Ahmed’ime Ahmed’ime
* * *
Ahmet Kuloğlu
Çok mu bilirsiniz yani
Sizden başka bilen yok mu?
Allah bir değildi hani?
Sizden başka bilen yok mu?
Hak var desem inan değil,
Yoktur desem "Yalan""değil".
Ne söylesem inan değil,
Sizden başka bilen yok mu?
İnanasın diye paşam
Ne lazım ki öyle yapsam?
Ağzımla kuş mu ne tutsam?
Sizden başka bilen yok mu?
Başka olmaz doğru birdir
Anlasanız bu zehirdir.
Akla zarar gönle kirdir.
Sizden başka bilen yok mu?
Varsa söyle doğru sözün
"Şu şöyledir" iki gözüm.
İnanmazsın kendi sözün
Sizden başka bilen yok mu?
Kul Ahmed’im boş söz bunlar
Gelir de seni oyalar.
Düşse başlarına taşlar
Allah birdir demez bunlar.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Biz bu bahçenin gülüyüz
Reyhan,lale,sümbülüyüz
Sanmasınlar biz ölüyüz
Senin aşkından deliyiz.
Kimisi gül kimi reyhan
O laleyle sümbül her an
Bakıp bakıp oldu giryân
Cümle alem bize hayran
Deli olmak elde değil
Delinin önünde eğil
O velidir deli değil
Kardeşim bunu böyle bil
Biz böyle zikir edeli
Bizi sanırlardı deli
Hem seni sevdik seveli
Uğrunda olduk bir deli
Seni gördük seni sevdik
Her murada sende erdik
O ki gül bahçene girdik
Cennet bahçesine girdik
Büyük şeref adın anmak
Kaldı ki hep seni sevmek
Seni sevip canı vermek
Erebilsek sana ermek.
Kul Ahmed’in bilemez mi?
Gözün yaşın silemez mi?
Uğruna can veremez mi?
Senin için ölemez mi?
* * *
Ahmet Kuloğlu
Ben isterim saygı dosta
Çıkmayın siz sakın üste
Yazda kışta her nefeste
Durmayın hiç Allah deyin.
Bu dost kimdir dersen eğer
Şu kadarcık sevsin meğer
Bu iş dünyalara değer
Durmayın hiç Allah deyin.
Benim dostum değil kötü
Kötü diyen kendi kötü
Kötünün kötüsü kötü
Durmayın hiç Allah deyin.
Allah demek kalbe şifa
Binbir türlü derde deva
Görmek istersen Mustafa
Durmayın hiç Allah deyin.
Ahmet bende ben Ahmet’te
Kavuşuruz kıyamette
Tevkil eden biz elbette
Durmayın hiç Allah deyin
Beni seven O’ nu sever
O’ nu seven beni sever
Sevmemişse O’ nu eğer
Bunca hizmet neye değer?
* * *
Ahmet Kuloğlu
Şu gönlümüz temizlensin
Nefsimiz şeytanı yensin
O zaman aşk ile dersin
Hem cûş ile feryat ile
Allah Allah Allah diye
Allah diye Allah diye.
Allah diye diye diye
Allah Allah diye diye
Bakıp durma orda öyle
Uzakdan uzağa böyle
Gel sen de aşkını söyle
Hem cûş ile feryat ile.
Allah Allah Allah diye
Allah diye Allah diye.
Allah diye diye diye
Allah Allah diye diye
Gaylanî’nin erleriyiz
Bu bahçenin gülleriyiz
Hep gül kokan şu tenimiz
Hem cûş eder feryat eder
Allah Allah Allah diye
Allah diye Allah diye.
Allah diye diye diye
Allah Allah diye diye
Bu bahçenin gülü solmaz
Orda olan daim ölmez
Zikredenin derdi kalmaz
Hep cûş ile feryat ile
Allah Allah Allah diye
Allah diye Allah diye.
Allah diye diye diye
Allah Allah diye diye
* * *
Ahmet Kuloğlu
Herkesin bir ederi var.
Ederi sevdiği kadar.
Herkesin bir sevgisi var.
Sevgisi ederi kadar
Sevdiğin kadar edersin.
Ederin kadar seversin.
Ederim ne kadar dersen?
Sevmediklerine bak sen.
Bu sevgi artar mı dersen?
Uyanasın sabah erken
Yalvarasın Hakk’a hemen
Yeter buna Allah demen
* * *
Ahmet Kuloğlu
Yusuf Kuyusu’na attılar beni
Bilmem kaç paraya sattılar beni
Ben böyle bilmezdim, yaktılar beni
Kenan Elleri’nde yanar gezerim
Yusuf Kuyusu’na düşenler bilir.
Düşenin önüne "ya sabır" gelir.
Orda Mehmet Baba yardıma gelir.
Kenan Elleri’nde "yar" der gezerim.
Yusuf kuyusu’nda istedim dilek.
Her zaman ağladım bir de biz gülek.
Çevremi sardılar bin türlü melek
Kenan Elleri’nde ağlar gezerim.
Yusuf Kuyusunun en dibi çarşı.
Çarşının yarısı camiye karşı.
Çarşıda satarlar arz ile arşı.
Kenan Elllerinde satar gezerim.
Yusuf Kuyusu’nda aynalı direk.
Ey aziz cemaat gelin bi görek.
Anda bülbül olup bir güle erek erek.
Kenan Elleri’nde öter gezerim.
Yusuf Kuyusu’nun ortası cennet.
Cennet ki bu cennet bir yüce cennet.
Cennetin içinde bin türlü nimet.
Kenan elleri’nde yazar gezerim.
Yusuf Kuyusu’nun başı kalaba.
Kul Ahmed’im bugün erdi kemale.
İşte bakın burda gördü cemali
Kenan Ellerinde bakar gezerim.
Cemâle ermeden yazar mı kalem?
Sanırsın uydurdu boş üç-beş kelâm
Her kes senin gibi değil vesselâm
Kenan Ellerinde yar seyrederim.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Bu dünyada iştir işin.
Ahirette var sen düşün.
Ömrünü harcadın peşin.
Ah bir kuru dava için.
Değer miydi bunca işe.
Bak bir aya bir güneşe.
Bak etrafa hep pür neşe
Ya seninki hangi köşe
Geylanî’nin o sözleri.
Hedef alıyor sizleri
İlgilendirmez bizleri
Şimdi dövün siz dizleri.
Ah ne yaptık biz ne yaptık?
Hak yerine kula taptık
Boştan yere yoldan saptık
Derler şimdi biz ne yaptık?
* * *
Ahmet Kuloğlu
Bak ne haller geldi başa
Hep görenler aklı şaşa
Ya sen ne dersin bu işe
Olmaz Ahmet deme sakın
Şu şu işler olamıydı?
Aşk gönüle dolamıydı?
Hak çalabın bulamıydı?
Olmaz Ahmet deme sakın
Gönül verip seni sevdim
Seni sevip Hakk’a erdim
Her an Hakk’ta seni gördüm
Olmaz Ahmet deme sakın
Benim derdim kimse bilmez
Asla gözyaşlarım dinmez
Senden başka kimse silmez
Olmaz Ahmet deme sakın
Nedir bu tafralar yani
Hak yarattı seni beni
Bana veremez mi yani?
Olmaz Ahmet deme sakın
Geldi geçer bak bu ömrün
Hesap sorar bir gün derdin
Söyle bana nedir derdin
Olmaz Ahmet deme sakın
* * *
Ahmet Kuloğlu
Bülbül öter güller açar bağında
Bilir misin yel sert eser dağında?
Melek gezer endam eder yanında
Bak insanın hem solunda sağında.
Mehmet Baba’nın bahçesi burası
Dünya ile yüce arşın arası.
İhvanların köşkleri bak şurası
Silinir hem burda yüzün karası.
Bu bahçede Mustafa’nın gülü var.
Her dem akar,aşkın feyzin seli var.
Emrine amade nice veli var.
O’na aşık yüzbinlerce deli var.
Niyetliysen Hakk’a kulluk etmeye
Doya doya aşk şarabın içmeye
İdris Nebi gibi hülle biçmeye.
Gel kardeşim gel sende gir bahçeye.
İhvanlar hep nail olur murada
Gül bahçesi onun için burada.
Hak teala hemen verir sanada
Hep istekler gerçekleşir burada.
Bu bahhçenin gülü solmaz bunu bil
Gam,keder,tasa,üzüntü onu sil
Mehmet Baba hatırına her dem gül
Güller gülsün gafil ölsün sen de bil.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Kim bu gelen bilen mi var?
Aşık olup gülen mi var?
Bu ne cefa bu naz ey yar
Aşık olup gülen mi var?
Gülen mi var gülen mi var.
Aşık olup gülen mi var?
Ağlatırsın güldürmezsin
Süründürür öldürmezsin
Bana; hep hep bana dersin
Aşık olup gülen mi var?
Gülen mi var gülen mi var?
Aşık olup gülen mi var?
Varımı versem hep cânâ
Daha yok mu?Dersin bana
Yazık mı değil bu cana
Aşık olup gülen mi var?
Gülen mi var gülen mi var?
Aşık olup gülen mi var?
Etme cânan,yapma cânan
Bu kadar da ah be canan!
Ne istersin sen bu candan
Aşık olup gülen mi var?
Gülen mi var gülen mi var?
Aşık olup gülen mi var?
Ey yar nazın senden tatlı
Sen nazından daha tatlı
Var mı NAZdan daha tatlı?
Aşık olup ölen mi var?
Ölen mi var ölen mi var?
* * *
Ahmet Kuloğlu
Yunus gibi seven mi var?
Sevmeyene bu dünya dar.
Seven eder hemen ikrar.
Ya Sultanım Mehmet Baba
Allah’a ısmarla bizi
Sana döndür kalbimizi
Sevelim birbirimizi
Ya Sultanım Mehmet Baba
Senden gelir aşk-feyz bize
Sevgi doldur kalbimize
Bizi sevdir hemen bize
Ya Sultanum Mehmer Baba
İş bu durum bir itiraf
Bizi izler bakın etraf
Biz hepimiz isteriz af
Ya Sultanım Mehmet Baba
Seni bilir seni sever
Kul Ahmed’in hem af diler
Daima himmetin gözler.
Ya Sultanım Mehmet Baba.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Sahralarda dolaşırsın
Sen Allah’la konuşursun
Gece gündüz buluşursun
Şanı yüce Mehmet Baba.
"Sana düşman iflah olmaz
Dû cihanda yüzü gülmez
Bu günümüz böyle kalmaz"
Böyle söyler Mehmet Baba.
"Gülerler senin yüzüne
Herkes baksın bir özüne
İnanman elin sözüne"
Böyle söyler Mehmet Baba.
Ben beni bilmezem beni
Herkes sanır beni deni
Bizi ne bilirler yani?
Şanı yüce Mehmet Baba.
"Sevenler gelsin buraya
Alman kimseyi araya
Gönlünüz dönsün saraya"
Böyle söyler Mehmet Baba.
Kul Ahmed’im bunlar böyle
Kaderimden gelir öyle
Kullarına selam söyle
Şanı yüce Mehmet Baba.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Allah diye çıktık yola
Dileyen dileğin bula
Burya gelen güzel kula
Önü sonu hep hayrola
Sevi alır sevi satar
Bunda her bir hayır yatar
Zaten pir şeyh buna bakar
Sevi alan sevi satar
Çalışana vardır elbet
Hem inayet hem de himmet
Girmek istersen tarikat
Önü sonu samimiyet
Eleştirir kendi bilmez
Bilmediğini de bilmez
Ona sorsan kimse bilmez
Anlatırsın hiç dinlemez
Sana uyan Hakk’ı bula
Ne mutlu ki o şen kula
Kelpler kelpliğinde kala
Allah fırsatların ala
Hem sevelim sevilelim
Sevmeyeni de sevelim
Meydan kaldırmaz bilelim
Öyle meydana girelim
Kul Ahmedim bunlar bize
Hak’tan geldi önümüze
Biz bakalım işimize
Artık gayret düştü bize.
Değil Ahmet bunu diyen
Yüce Hak’tır hep söyleyen
Kalmasın bunu duymayan
Kâfir olur inanmayan.
* * *
Ahmet Kuloğlu
İhvanların seni sever
Sen de onları seversin
Ta kıyamet koptuğunda
Canlarım canlarım dersin
Bunca yıldır geçti zaman
Severim seni Mustafa’m
Ta ezelden beri her an
Canlarım canlarım dersin
Adın Mahmut’tur hem Ahmet
Aslı ise Ya Muhammed
Mustafa gibisin.Elbet
Canlarım canlarım dersin
İşte geldik köyümüze
Buradaki evimize
Ezelden beri hep bize
Canlarım canlarım dersin
Bu canlar seni sevmez mi?
Uğruna canı vermez mi?
Yüce yaradan görmez mi?
Canlarım canlarım dersin
Kul Ahmed’in garipçedir
Bu yol uzun hem incedir
Bilmez miyim ya nicedir?
Canlarım canlarım dersin.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Mehmet Baba’nın bizde sevgisi var
Hem sevmiş hem sevdirmiş bir izi var
Kalbimizde O’nun solmaz mührü var
Mührünün ortasında Mehmet yazar
Asla vazgeçmeyiz Mehmet Baba’dan
Uğruna geçeriz canla canandan
Biz onu severiz vallahi candan
O’nu sevmeyenler oldu bin pişman
Birbirinizi daim sevin dedi
O bize aşk ile sevgiyi verdi
Kendisi ümmeti hep candan sevdi
Gelin bizde sevelim gelin haydi
Gel ey kardeşim gel bizde sevelim
Biz bu sevgi ile dosta gidelim
Eğer sevgin yoksa ya ne edelim?
Biz sevgisiz Hakk’a nasıl gidelim?
Ben seni seveyim sende beni sev
Resul vermiş bakın bir güzel ödev
Sormazlar mı yarın "Bu nasıl ödev?"
Seveceksen bari adam gibi sev
Ne senden geçerim ne de yolundan
Kaldırırsın sen düşeni kolundan
Gelirsin Oğuz’un Kayı boyundan
O;Peygamberin Zinnureyn soyundan
Kul Ahmed’in sana vermez mi canın?
Bu fakir kulunu affet sultanım.
Bin kere bin canım olsa penahım
Herbiriyle sana feda bu canım.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Nerde dara düşsen sen çağır hemen
Uzak-yakın demez gelir oraya
Yeter O’na zaten imdat istemen
Çağır Mehmet Baba gelir oraya
Canım Mehmet Baba gelir oraya
Anda Mehmet Baba gelir oraya
Biz daima O’nu severiz candan
Cümle şeytanlar hep korkarlar ondan
Gelmez demiyesin bir kere seslen
Çağır Mehmet Baba gelir oraya
Canım Mehmet Baba gelir oraya
Anda Mehmet Baba gelir oraya
Hak nasip eyledi geldik buraya
Yüce hizmet için girdik sıraya
Hep günah işlesen dönsen karaya
Çağır Mehmet Baba gelir oraya
Canım Mehmet Baba gelir oraya
Anda Mehmet Baba gelir oraya
Mehmet bile desen yetişir hemen
Bazen Hint’ten gelir bazen Yemen'den
Allah’tan söz almış ta ki ezelden
Çağır Mehmet Baba gelir oraya
Canım Mehmet Baba gelir oraya
Anda Mehmet Baba gelir oraya
* * *
Ahmet Kuloğlu
Benim gönlüme sultan
Cümle dertlere derman
Dara düştüğüm her an
Bak gelen Mehmet Baba
Mehmet Baba işi ne?
Akıl ermez işine
Takıp binler peşine
Bak gelen Mehmet Baba
Geylan'dan destur almış
Nurunu arşa salmış
Alemler şaşa kalmış
Bak gelen Mehmet Baba
Gelen giden haddi yok
Hayra erense pek çok
Merhametin sonu yok
Rahimsin Mehmet Baba
Sende katıl rüzgara
Gezme sen ey nigara
Kulak ver bu didara
Bak gelen Mehmet Baba
Belagatim cok amma
Şınlayuben tün-tanma
Şakırganşun yaldımya
Aytgan hep Mehmet Baba
Kalem sendedır amma
Aytgan hep Mehmet Baba
* * *
Ahmet Kuloğlu
Kendim gurbet elde,gönlüm sılada
Ey can himmet eyle,kaldık burada
Hep gönlümüzdesin o belli amma.
Gönül görmek ister seni arada.
Şikayetim yoktur senden ey cana
Tam kavuştum derken sana ey rana
Sanki hasrettir. binlerle yıl sana
Gönül görmek ister bir kere yine
Ah bu aşkın ile kavruldum yandım
Aman ne zor imiş pek kolay sandım
Her yer her imkanda hep seni andım
Gönül görmek ister seni arada
Kul Ahmed’im bu yollar Hakk’a gider
Gidenler elbette murada erer
İhvanların seni daima sever
Gönül görmeyince hep seni arar.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Gözlerimden kanlı yaşlar
Akar durur mu sanırsın?
Gece-gündüz beni taşlar
Sen kendini ne sanırsın?
Kaf dağında bir sultan mı?
Erişilmez yüce han mı?
Hiç ölmeyen masum can mı?
Sen kendini ne sanırsın?
Yok mu bunun bir hesabı?
Allah duyar her bir ahı
Bilirdin sevap-günahı?
Sen kendini ne sanırsın?
Madem öyle çıktık düze
Senle ben kaldık biz bize
Bir bakalım kendimize
Sen kendini ne sanırsın?
Eden bulur derler hani?
Yanına mı kalır yani
Et sen şimdi düğün Bayram
Sen kendini ne sanırsın?
Kul Ahmedim gitmez böyle
Sen kendini serin eyle
Cümle zalimlere söyle
Sen kendini ne sanırsın?
* * *
Ahmet Kuloğlu
Hakk’a aşık olan canlar
Daim yüzü ak duranlar
Her bedene girmez onlar
Hakk’a aşık olan canlar
Hakk’ın yüce cemalini
Taşır yüzde her halini
Her dem görür cemalini
Hakk’a aşık olan canlar
Cemaliyle cemallenen
Her haliyle hep hallenen
Yüce dostu kabullenen
Hakk’a aşık olan canlar
Cemalini görse bir kez
Anda mecnun olur herkes
Kurban olur her bir nefes
Hakk’a aşık olan canlar
Uğruna verirler başı
Hak rızası tek telaşı
Eksilmez hiç gözün yaşı
Hakk’a aşık olan canlar
Muhammed’dir peygamberi
Geylaninin yüce eri
Daima hep,hep ileri
Hakka aşık olan canlar
Bu canlar canın cananı
Nerde görsen O’nu tanı
Zikrederler tünü günü
Hakk’a aşık olan canlar
Ne zaman görürsen onu
Akla gelir onun CANı
Böyle tanırsın sen onu
Hakk’a aşık olan canlar
Kul Ahmed’im ah bu canlar
Canını Can’a katanlar
Gerçek canan bu cananlar
Hakk’a aşık olan canlar
* * *
Ahmet Kuloğlu
Kadiriyim Kadiri
Cümle Tarık ilk eri
Hepsinin serveri
Kadiriyim Kadiri
Kademe hâzâ demiş
Ne de güzel söylemiş
Gerçeği telkin etmiş
Kadiriyim Kadiri
Sevgiyle yaklaş demiş
Başarı sırrı imiş
Pirimiz böyle demiş
Kadiriyim Kadiri
Hemen çağır birliğe
Tez ulaşırsın iyiliğe
Elbet sonu dirliğe
Kadiriyim Kadiri
Nazarıyla hep diri
Râh-ı rıza askeri
Gayret et kalma geri
Kadiriyim Kadiri
Zikrullahın efdalı
Yad-ı cemildir adı
Devam et de bul tadı
Kadiriyim Kadiri
Sadrın bulur salâhı
Gel analım Allah’ı
Sözüm doğru vallahı
Kadiriyim Kadiri
Albayrağım bu sözler
Yarin gönlüne gider
Yarin hoşuna gider
Dahi kıyamette der
KADİRİYİM KADİRİ
MEHMET BABA HZ.
Şu gönlümün sultanı sen
Dertlerimin dermanı sen
Açılmış bak yaralarım
Yaraların merhemi sen.
Yaralarım hergün azar
Varsam tabip merhem yazar
O merhemle yaram azar
Yaraların merhemi sen.
Yaralarım sızlar ince
Gerçek tabip değmeyince
Gerek gündüz gerek gece
Yaraların merhemi sen.
Ah şu gönlüm neden yandın
Beni kaptan kaba koydun
İçim alev alev yangın
O yangına merhemsin sen.
Bana bunu veren Allah
Hem elimde değil billah
Sonsuz kez elhamdulillah
O yangına merhemsin sen
Yaralarım pare pare
Yok mu tabip buna çare?
Kul Ahmed’in bak biçare
Yaraların merhemi sen.
Gel ey bülbül feryat etme
Bir tek sen mi düştün derde?
Ateşin düştüğü yerde
Yaraların merhemi sen.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Çamurlu bir damla iken
Sen beni kıldın bir derya
Deryalar içinde derya
Bak gör içinde ne varya.
Öyle dediysem bu derya.
Sıradan değil bir derya
Doğuruyor her bir damla
Bu deryadan yeni derya
Doğuruyor her bir damla
Bak yeniden yeni derya
"Derya değil "der inanmaz
Rabıtayla bir kez sormaz
Peygamberden haber almaz
Sorsa hiç habersiz kalmaz.
Bu deryayı derya yapan
Çeşit çeşit ahsen katan
Baştan belli hemen zaten
Vallahi sen billahi sen.
Bu deryada dip bulunmaz
Öyle derin sonu gelmez
Orda olan daim ölmez
Başı bir gün derde girmez.
Yüce bir derya bu derya
Uçsuz bucaksız bir derya
Bunu bana veren derya
Siz düşünün ne bi derya.
Bunu bana veren varya
Siz düşünün nasıl derya
Bu deryadan arta kalan
Yedi ceddinize her an
Yeter kardeş bunlar inan
Yok sözümde hiç bir yalan
"Derya değil "der inanmaz
Rabıtayla bir kez sormaz
Peygamberden haber almaz
Sorsa hiç habersiz kalmaz.
Derya benim göbek adım
Kul Ahmet ise lakabım
Senin yoluna turabım
Affımı isterim daim
* * *
Ahmet Kuloğlu
Benim şeyhim buralarda
O alemler nerelerde?
Senmi düştün türlü derde?
O alemler nerelerde?
Allah bizle beraberdir
Yok mu sandın be hey gafil?
Bizi tavşan kendini fil
Sandın şimdi kendine gül
İmzalanmış şu salı gün
Artık bak senin öldüğün
Sana Bayram Kutludüğün
Olsa şaşmam mezar o gün.
Başın vursan duvarlara
Sen kaçsanda uzaklara
Fayda etmez yok ki çare
O alemler nerelerde?
Hakaretler burda kaldı
Tevhid sana uzun daldı
Allah Senin ömrün aldı
O alemler nerelerde?
* * *
Ahmet Kuloğlu
Dinle bülbülün sesini
İnletiyor çevresini
Paralıyor kendisini
Gülzarda Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
Bu halkada çoktur elbet
Gâh inayet gâhi himmet
Sende katıl Hakk’ı zikret
Gülzarda Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
Şu bülbüle neşe veren
Hemi seven hem sevdiren
Çağırıyor yüce sultan
Gülzara Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
Bu neşe başka bir neşe
Cümle alem hep pür neşe
Ervah doldu dört bir köşe
Gülzara Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
İsm-i Azam bu kelime
Pelesenk et sen diline
Erişirsin emeline
Gülzarda Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
Bahçevan kimdir bahçeye
Biz de girsek şu bahçeye
Varmıdır izin ötmeye
Gülzarda Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
Ahmet durma sende söyle
Masivaya dalma öyle
Aşk ile şevk ile söyle
Gülzarda Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
Hû Allah Hû Allah diye
* * *
Ahmet Kuloğlu
Gönlümüzde şüphe kalmaz
Âşık olan asla ölmez
Kara topraklara girmez
Ya Pir ey Can Mehmet Baba.
Sensin aslında hep seven
Şu gönülleri fetheden
Bizi sevince garkeden
Ya Pir ey Can Mehmet Baba.
Fuadıma bir teselli
Sensin ancak hemen belli
Gönlüme girdin gireli
Ya Pir ey Can Mehmet Baba.
Asıl âşık sensin bize
Geldin girdin gönlümüze
Nurlar saçtın özümüze
Ya Pir ey Can Mehmet Baba.
Çokça severim bilirsin
Feryadım tek sen bilirsin
Hemen imdada gelirsin
Ya Pir ey Can Mehmet Baba.
Bütün bunlar izzetinle
Sonu gelmez şefkâtinle
Gerçekleşir hîmmetinle
Ya Pir ey Can Mehmet Baba.
Sana gider her bir azam,
Ya ayağım yahut gözüm,
Seni över her bir sözüm.
Ya pir ey can Mehmet Baba.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Yâr yanarım senin için
Köz misali için için
Serden geçip senin için
Yâr yanarım senin için
Serden geçip senin için
Yâr yanarım için için.
Yücedir bu sevda yüce
Erişilmez hiç bu güce
Dahi gündüz dahi gece
Yâr yanarım senin için
Dahi gündüz dahi gece
Yâr yanarım için için.
Bu sevdadan ancak bize
Ahsen düşer hanemize
Başka sevda neyimize
Yar yanarım senin için
Başka sevda neyimize
Yar yanarım için için.
Yanmaktır bizim kârımız
Senden gelir didârımız
Hem yücelir efkârımız
Yâr yanarım senin için
Hem yücelir efkârımız
Yâr yanarım için için.
Söyle yanmak haktır niçin?
Âşıklara için için
"Seni sevmek benim işim"
Yâr yanarım senin için
"Seni sevmek benim işim"
Yâr yanarım için için.
Mevlâ vermiş bana bunu
Sana aşık doğduğumu
Senin için öldüğümü
Yâr yanarım senin için
Senin için öldüğümü
Yâr yanarım için için.
Gönül senden vazgeçer mi?
Ağyardan hiç mey içer mi?
Akla karayı seçer mi?
Yâr yanarım senin için
Akla karayı seçer mi?
Yâr yanarım için için.
Ahmet kulun hep af diler
Hemen gözün yaşın siler
Her dem himmetini gözler
Yâr yanarım senin için
Her dem himmetini gözler
Yâr yanarım için için.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Ben bilmezdim neyle meyden
Ne şaraptan ne kevserden
Gece gündüz içirip sen
Meybaz ettin beni saki.
Çeşit çeşit her bir meyden
Dökülür hep kadehinden
Saki doldur,doldur saki
İçeyim senin elinden.
Gece gündüz içirip sen
Meybaz ettin beni saki.
Asla ben sensiz olmazam
Artık hiç meysiz olmazam.
Saki doldur,doldur saki
İçeyim senin elinden.
Gece gündüz içirip sen
Meybaz ettin beni saki.
İster şarab-ı kevserden
İster ağulu zehirden.
Saki doldur,doldur saki
İçeyim senin elinden.
Gece gündüz içirip sen
Meybaz ettin beni saki.
Sen gönlünce çal ey neyzen
Bak fuadım artık hep şen.
Şu sinemi görebilsen
Nevbaharda sanki gülşen.
Saki doldur,doldur saki
İçeyim senin elinden.
Gece gündüz içirip sen
Meybaz ettin beni saki.
* * *
Ahmet Kuloğlu
Cümle sere ser olmuş
Benim şeyhim pir olmuş
Gönüllere gir olmuş
Benim şeyhim pir olmuş.
İster bak o aleme
İster bak bu aleme
Onsekizbin aleme
Benim şeyhim pir olmuş.
Olur mu böyle deme
Her an olmuş hademe
Demiş haza kademe
Benim şeyhim pir olmuş
Bunu herkes dinlesin
Gönle düstur eylesin
Cümle alem izlesin
Benim şeyhim pir olmuş
* * *
Ahmet Kuloğlu
Bazen Hayri Baba’yı
Bazen Ali Aba’yı
Görmek istersen eğer
Seyret Mehmet Baba’yı.
O yüce Halisa’yı
Hem Güneş’i hem Ay’ı
Muhammed Mustafa’yı
Seyret Mehmet Baba’da.
O’na verip özünü
Kaçırmadan sözünü
Ayırmadan gözünü
Seyret Mehmet Baba’yı.
Hele gönülden bir bak
Göreceksin sen mutlak
İşte Mugan işte Hak
Seyret Mehmet Baba’yı.
Bakın bakın silsile
Oturmuş Resul ile
Gülümsüyor bizlere
Seyret Mehmet Baba’yı.
Cemal’inde Cemal’i
Yüce Hakkın her hali
Görünür O’nda hemen
Seyret Mehmet Baba’yı.
Ahmetsani ayyaşsın
Farkına da varmazsın
Gönül sen ne ayyaşsın
Farkına da varmazsın
Seyret seyret doymazsın
Canım Mehmet Baba’yı
Seyret seyret doymazsın
Ruhum Mehmet Baba’yı.
* * *
Ahmet Kuloğlu
